İngiltere
Veri bolluğu çağında yaşıyor olmamıza rağmen, bazı yüksek profilli durumlarda bilgi eksikliği yaşandığı gözlemlenmektedir. İngiltere’nin iş gücü anketi (LFS) en çarpıcı örneklerden biridir. 2014 yılında hanehalklarının yaklaşık yarısı yanıt verirken, günümüzde bu oran beşte bire yaklaşıyor. Bu düşüş, istatistiklerin oynaklık ve potansiyel önyargıya açık hale gelmesine neden olmuş, İngiltere Ulusal İstatistik Ofisi (ONS) inaktiflik ve işsizlik ölçümlerini “geliştirme aşamasındaki resmi istatistikler” olarak derecelendirmiştir.
İngiltere’deki ölçülen iş gücü inaktiflik sorununun bir kısmının veri kalitesizliğinden kaynaklanıp kaynaklanmadığı ise merak konusudur.
Diğer işgücü piyasası göstergeleri, vergi kayıtlarından elde edilenler dahil, 2023 yazından 2024 ilkbaharına kadar olan dönemde LFS tarafından gösterilenlere kıyasla daha sağlıklı bir istihdam büyümesini işaret etmektedir. Ancak bu göstergeler serbest meslek sahiplerini kapsamaz ve işsizlik ile inaktiflik hakkında bilgi vermez.
ONS, LFS’nin örneklem büyüklüğünü artırma, yanıt verme teşviklerini güçlendirme ve yeni bir “dönüştürülmüş” versiyon üzerinde çalışma yoluyla sorunu çözmeye çalışmaktadır. Ancak bu, zaman içinde tutarlı seriler elde etme gerekliliğini zorlaştıran yeni bir tehdit oluşturmaktadır. Anket yöntemlerinde yapılan değişiklikler, verilerin anlamlı çıkarımlarını güçleştirmektedir.
Pandemi döneminde, yüz yüze görüşmelerin imkansız hale gelmesi ve yeni gerçek zamanlı veri kaynaklarının ne kadar faydalı olacağı belirsizliği, istatistikçilerin en büyük zorluklarından biri olmuştur.
Stanford Üniversitesi’nden Ryan Cummings ve Yale Üniversitesi’nden Ernie Tedeschi, Michigan Üniversitesi’nden gelen tüketici duyarlılığı verilerinin, çevrimiçi yanıtlayıcıya geçiş nedeniyle çarpıtıldığını öne sürmüşlerdir. Ayarlanmış verilere göre, bu yıl ilkbaharında duyarlılık düşüşü yaşanmış gibi görünse de, gerçek durum o kadar kötü değildir.
Dünya değişirken, istatistikçilerin hızlıca yakalayamadığı dönüşümler bilgi eksikliğine yol açmaktadır.
ABD
ABD’de ise resmi istatistikleri bozduğu düşünülen gerçek değişim, göçmen sayısındaki artıştır. Bu durum, Mevcut Nüfus Anketi’nde yanıtların ağırlıklı değerlendirilmesini etkilemekte ve işgücü piyasasının büyüme kapasitesini olduğundan daha düşük gösterebilmektedir.
Aynı zamanda, işverenlere yönelik farklı bir anket, istihdam büyümesinin daha güçlü olduğunu göstermektedir. Bu bulmacanın çözülmesi ise 2030 yılına ve bir sonraki sayım verilerine kadar sürebilir.
Avrupa Birliği
Avrupa Birliği’nde ise İngiltere ve ABD’deki veri güvenilirliği tartışmaları daha az belirgindir. Berenberg Bank’tan Holger Schmieding, kimlik kartları ve Avrupa refah devletinin, birçok AB üyesinin nüfus büyüklüğünü daha iyi kontrol etmesini sağladığını belirtmektedir.
ING Research’ten Carsten Brzeski ise, işgücü anketlerine kıyasla işsizlik kayıtlarından elde edilen verilerin politika yapıcılar için daha önemli olduğunu ifade etmektedir. AB’nin iş gücü anketlerindeki yanıt oranları ise İngiliz istatistikçilerin kıskanacağı seviyededir.
Ancak, Eurostat’ın iş gücü anketlerine ilişkin yanıt oranlarını üç yıllık bir gecikmeyle yayınlaması ve bazı ulusal ajansların (Fransa ve İtalya gibi) daha güncel veri yayınlamaması, AB’nin veri güvenilirliği konusunda temkinli olmasını gerektirmektedir.
Almanya, İspanya ve Portekiz’de son yıllarda iyileşen yanıt oranları, 2017’den bu yana süregelen düşüş trendini geri çevirmemiştir.
AB’deki yanıt oranlarındaki düşüşün neden olduğu zorluklar, Avrupa’nın sınırlı rakip veri kaynakları nedeniyle daha da belirginleşmektedir.
Amerika ve İngiltere’deki sorunlar, farklı istatistiklerin çelişkili hikayeler anlatmasıyla ortaya çıkmıştır.
Önceden bildiğimizden daha az şey bilmek, stres yaratmaktadır. Belki de daha sakin bir yaşamın sırrı, daha az şey bilmekte yatmaktadır.
